"SposĂłb pojmowania bezpieczeństwa wewnętrznego w czasach wspĂłłczesnych, czyli w okresie pozimnowojennym, zdecydowanie rĂłżni się od rozumienia tej kategorii w okresie wcześniejszym. Do jakościowej zmiany w rozumieniu bezpieczeństwa wewnętrznego przyczynia się bowiem wiele czynnikĂłw o charakterze wewnątrzpaństwowym, jak rĂłwnież - paradoksalnie - międzynarodowych. Z drugiej strony bezpieczeństwo wewnętrzne pojmowane jest odmiennie w rĂłżnych państwach, co uwarunkowane jest ich historią i tradycją, systemem politycznym i prawnym, bieżącą polityką w sprawach wewnętrznych etc., lecz także na przykład członkostwem w organizacjach międzynarodowych. W szczegĂłlnej sytuacji znajdują się te państwa, ktĂłre są członkami Unii Europejskiej (UE), ponieważ wraz z kolejnymi rozszerzeniami tej organizacji poddawane były nasilającym się procesom integracyjnym, nowej koncepcji funkcjonowania UE, a z racji swojego członkostwa zmuszone były dokonać redefinicji przyjętych rozwiązań w sferze bezpieczeństwa wewnętrznego pod kątem ich dopasowania do rozwiązań wspĂłlnotowych. Inną, niezwykle ważną okolicznością, ktĂłra dziś rĂłwnież wpływa na zmianę w rozumieniu bezpieczeństwa wewnętrznego, jest rozkwit tzw. alternatywnych koncepcji bezpieczeństwa, ktĂłre odchodzą od tradycyjnego państwowocentrycznego paradygmatu bezpieczeństwa na rzecz uczynienia jego podmiotem ekosystemu (bezpieczeństwo ekologiczne), grup społecznych (bezpieczeństwo kulturowe) czy wreszcie człowieka (human security, czyli bezpieczeństwo jednostki ludzkiej, inaczej ludzkie, człowieka). To właśnie human security zyskało popularność, początkowo zwłaszcza w łonie Organizacji NarodĂłw Zjednoczonych (ONZ), a obecnie także w Unii Europejskiej, ktĂłra kształtuje własne podejście do bezpieczeństwa wewnętrznego, a tym samym wywiera wpływ na rozwiązania przyjmowane w tym zakresie przez państwa członkowskie".
[ze Wstępu]

Zwyczajna, piątkowa noc w Nowej Hucie. Kamery monitoringu u zbiegu dwĂłch ulic rejestrują młodego chłopaka o drugiej piętnaście. Nie ma go na nagraniu z przecznicy dalej.
Sześć lat pĂłźniej, podkomisarz Agnieszka Oliwa odnajduje ciało chłopaka w Opolu. Wszystko wskazuje na to, że w wyjątkowo osobliwy sposĂłb popełnił samobĂłjstwo.

Tymczasem z Okęcia startuje samolot z premierem na pokładzie. Zwykły lot do Toronto ma potrwać dziewięć godzin i trzydzieści pięć minut. Szybko okazuje się jednak, że najprawdopodobniej nigdy nie dotrze do celu. rozpoczyna się wyścig z czasem, a jedyną poszlaką jest chłopak, ktĂłry niegdyś zaginął na krakowskich ulicach.

Edward Snowden wybrał Glenna Greenwalda, aby powierzyć mu dokumenty, ktĂłre nieodwracalnie zmieniły świat. W maju 2013 roku wyruszył do Hongkongu na spotkanie z anonimowym informatorem, ktĂłry twierdził, że dysponuje zdumiewającymi dowodami, że amerykański rząd szpieguje nie tylko podejrzanych o terroryzm, ale rĂłwnież własnych obywateli, światowych politykĂłw, a do tego ma możliwość inwigilacji każdego z nas. Akta, ktĂłre przekazał Greenwaldowi wywołały niedowierzanie, potem szok, a w końcu trwającą do dziś debatę na temat szans na uratowanie naszej prywatności w sieci.
Ale kim jest Edward Snowden?
Bohaterem, ktĂłry poświęcił własne życie, by ostrzec świat?
Egocentrykiem, ktĂłry w imię sławy zaryzykował bezpieczeństwo własnego kraju?
"Pożytecznym idiotą", ktĂłrego "sensacje" oddały wrogom Ameryki jej najcenniejszą broń - dostęp do informacji?
"Snowden. Nigdzie się nie ukryjesz" przynosi nieoczywiste odpowiedzi na te pytania. W swojej książce Greenwald po raz pierwszy składa rĂłwnież w całość wszystkie elementy tej historii: niezwykłe początki jego kontaktĂłw ze Snowdenem, szczegĂłły ich intensywnych spotkań w Hongkongu, nowe informacje na temat globalnej inwigilacji poparte niedostępnymi wcześniej dokumentami, przenikliwą analizę skutkĂłw "afery Snowdena".